هش ( Hash )

هش تابعی است که ورودی حروف و اعداد را به خروجی رمزگذاری شده با طول ثابت تبدیل می‌کند. یک هش با استفاده از یک الگوریتم ایجاد می‌شود و برای مدیریت بلاک چین در رمزارزها ضروری است. ​​

پایه و اساس یک ارز رمزنگاری شده، بلاکچین است، که یک دفترکل جهانی است که با پیوند دادن بلوک‌های منحصر به فرد داده‌های معامله شکل می‌گیرد. بلاکچین تنها شامل تراکنش های معتبر است که از تراکنش های جعلی و صرف دو برابر پول رایج جلوگیری می‌کند. مقدار رمزنگاری شده حاصل یک سری اعداد و حروف است که شبیه داده‌های اصلی نیستند و یک هش نامیده می‌شوند. استخراج پول دیجیتالی شامل کار کردن با این هش است. ​

هش نیازمند پردازش داده‌ها از یک بلوک از طریق یک تابع ریاضی است که منجر به خروجی با طول ثابت می‌شود. استفاده از خروجی با طول ثابت امنیت را افزایش می‌دهد زیرا هر کسی که سعی در رمزگشایی دارد به سادگی با نگاه کردن به طول خروجی قادر نخواهد بود بگوید که ورودی چقدر بلند یا کوتاه است. ​

حل این تابع با داده‌های موجود در ابتدای بلوک آغاز می‌شود و اساسا یک مساله ریاضی پیچیده را حل می‌کند. ماینر بر روی یک رشته اعداد تمرکز می‌کند. این عدد به محتویات پردازش شده بلوک قبلی اضافه می‌شود و سپس هش می‌شود. اگر این هش جدید کم‌تر یا مساوی با هدف باشد آنگاه به عنوان راه‌حل پذیرفته می‌شود، ماینر پاداش داده می‌شود و بلاک به بلاکچین اضافه می‌شود. ​
منبع (+)

یک هش، مانند nonce یا یک راه‌حل، ستون فقرات شبکه بلاکچین است. فرآیند اعتبارسنجی برای تراکنش های بلاکچین به داده‌های رمزگذاری شده به داده های هش الگوریتمی وابسته است. حل کردن هش ماینر را ملزم می‌کند که تعیین کند کدام رشته به عنوان nonce استفاده شود، که خود به مقدار قابل‌توجهی آزمون و خطا نیاز دارد. این به این دلیل است که nonce یک رشته تصادفی است. بسیار بعید است که یک ماینر با موفقیت اولین تلاش خود را با nonce درست انجام دهد. به این معنی که ممکن است ماینر قبل از اینکه آن را درست انجام دهد، به طور بالقوه تعداد زیادی nonce را آزمایش کند. هر چه میزان سختی ایجاد یک هش که مطابق با نیاز هش هدف باشد، بیشتر باشد، احتمال تولید یک راه‌حل بیشتر است. ​

مثالی از یک هش

هش کلمه “سلام” یک خروجی تولید می‌کند که همان طول هش برای “من به فروشگاه می‌روم” است. تابع مورد استفاده برای تولید هش قطعی است، به این معنی که هر بار همان ورودی استفاده می‌شود نتیجه یکسانی تولید می‌کند؛ می‌تواند یک ورودی هش شده را به طور موثر تولید کند؛ همچنین تشخیص ورودی (‏که منجر به استخراج می‌شود)‏ را دشوار می‌سازد و تغییرات کوچکی در ورودی ایجاد می‌کند که منجر به یک هش کاملا متفاوت غیرقابل‌تشخیص شود. ​

پردازش توابع هش مورد نیاز برای رمزنگاری بلوک‌های جدید نیاز به قدرت پردازش کامپیوتری قابل‌توجهی دارد که می‌تواند پرهزینه باشد. برای جلب افراد و شرکت‌ها، که به آن‌ها ماینر گفته می‌شود، برای سرمایه‌گذاری در تکنولوژی مورد نیاز، شبکه‌های رمز ارزها به آن‌ها هم با توکن های ارز رمزنگاری شده جدید و هم با هزینه معامله پاداش می‌دهند. ماینرها تنها در صورتی پاداش میگیرند که اولین کسانی باشند که یک هش را ایجاد می‌کنند که نیازمندی‌های مشخص‌شده در هش هدف را برآورده کند. ​